باشگاهی مثل سپاهان در همین فصل تقریبا عملکردی به بدی پرسپولیس به جا میگذارد، اما حتی یکصدم این تیم تحت فشار قرار نمیگیرد! سپاهانی که روز شنبه با شکست برابر ملوان از جام حذفی کنار رفت، امسال هم تیم فوقالعاده پرهزینه و پرستارهای بسته بود. اصلا یکی از دلایل حملات پرسپولیسیها به مدیرعاملشان یعنی رضا درویش این بود که چرا دوئلهای نقلوانتقالاتی بر سر جذب مهدی لیموچی و جواد آقاییپور را به سپاهان باخته است. تازه آنها در خط حمله بازیکنانی مثل کاوه رضایی، رضا اسدی، رضا شکاری و… را در اختیار داشتند و سوپراستارهای خارجی همچون انزونزی، ابوبکر کامارا، برایان دابو و بعدتر وسام بنیدر گرانقیمت و جنجالی را هم نباید از یاد برد. با همه اینها، سپاهان در لیگ دوم میشود و پرسپولیس سوم؛ آیا این تفاوت خیلی زیاد است؟ در مسابقات حذفی هم سپاهان با وجود عبور از پرسپولیس در مسابقهای که میزبان بود و تیم حریف هم 10نفره شد، نهایتا حتی به نیمهنهایی نرسید. این فاصله چطور؛ خیلی کهکشانی است؟