کابوس شغلی کارگران در سال ۱۴۰۴

اقتصاد100- افزایش تورم افسارگسیخته و عدم کنترل مسئولین بر گرانی‌ها، کارگران را به مهاجرت به مشاغل غیررسمی و بدون امنیت شغلی سوق داده است؛ رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی با انتقاد شدید از وضعیت معیشتی، خواستار پاسخگویی دولت شد.

سمیه گلپور، رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران، با اشاره به بحران‌های معیشتی کارگران تاکید کرد که وضعیت معیشتی و اقتصادی آنها به شدت رو به وخامت است. او گفت: تورم بی‌سابقه‌ای که کنترل آن از دست مسئولان خارج شده، تنها در ماه گذشته باعث افزایشی نزدیک به ۵۰ درصد در هزینه‌های ضروری زندگی شده است. در این شرایط، اثر افزایش ۴۵ درصدی حداقل دستمزد نیز به کلی از بین رفته و دیگر در سبد معیشتی کارگران قابل مشاهده نیست. به همین دلیل بسیاری از کارگران، با ترک مشاغل رسمی و روی آوردن به مشاغل غیررسمی، تلاش می‌کنند از وضعیت فقر شغلی فرار کنند؛ وضعیتی که در آن حتی کار کردن هم نتواند گره‌ای از مشکلات آنان بگشاید.

بحران در مشاغل کارفرمایان

وی افزود که شرایط کارفرمایان نیز بهتر از کارگران نیست. ترس از قطعی برق، معطل ماندن دستگاه‌های تولیدی در گمرک برای ماه‌ها، قاچاق گسترده محصولات مشابه و ورود آنها به بازار ایران، و رقابت نابرابر با کالاهای چینی، همگی مشکلاتی هستند که تولید داخلی را به شدت تحت فشار قرار داده‌اند. از دیگر نگرانی‌ها نیز حضور اتباع قانونی و غیرقانونی است که در حال تغییر نقش خود از کارگران ساده به کارفرمایان می‌باشند و به تدریج بازار کار ایران را در بخش‌های مختلف تحت تأثیر قرار داده‌اند.

اتهامات بی‌اساس به کارگران

گلپور همچنین برخی از نگرانی‌ها در مورد اتهاماتی که به کارگران وارد می‌شود را نیز مطرح کرد. او گفت: برخی مسئولان و صاحب‌نظران ادعا می‌کنند کارگران ایرانی حاضر نیستند هر کاری انجام دهند و همین امر باعث شده کار به دست اتباع بیافتد. اما این ادعا بی‌اساس است. کارگران ایرانی، زن و مرد، در شرایط دشوار و بدون حمایت‌های اجتماعی مشغول کار هستند، و همین موضوع نشان‌دهنده نادرستی این اتهامات است. حضور فعال کارگران ایرانی در اسنپ و تپسی، فروشگاه‌ها، ورزشگاه‌ها، آرایشگاه‌ها، و حتی مشاغل حساس مانند خبرنگاری و آموزش، نمونه‌ای از فعالیت گسترده کارگران در تمامی زمینه‌ها است.

سوالاتی بدون پاسخ از دولت

وی افزود: چرا دولت تاکنون حق مسکن کارگران را به طور کامل اجرا نکرده است؟ چرا روند سوءتغذیه در خانواده‌های کارگری هیچگاه مورد توجه قرار نگرفته؟ چرا ایمنی و سلامت کارگران تامین نمی‌شود؟ این پرسش‌ها همچنان بدون پاسخ باقی مانده‌اند. گلپور همچنین از این که بدهی‌های دولت به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت نمی‌شود و هر روز به این بدهی‌ها اضافه می‌شود، انتقاد کرد. او تاکید کرد که اجرای قانون الزام در بخش درمان نیز همچنان مغفول مانده است. حتی امکانات عمومی که باید مختص کارگران و مستضعفین باشد، با حضور چند میلیون اتباع غیرایرانی به سهم کوچکتری تقسیم شده و حق زندگی هم از کارگران دریغ شده است.

درحال انتقال به خبر..