روایت احساسی «آلیسون بکر» از مرگ پدرش
از پدرم، تصویری به‌عنوان یک مرد جوان در ذهنم نقش بسته است؛ تصویری که عمیق‌تر از یک خاطره معمولی است. خاطره‌ها معمولاً مبهم هستند؛ می‌دانید منظورم چیست اما این فرق دارد. تصویر در ذهن من از پدرم، رنگارنگ، گرم و شبیه به یک رؤیاست. یادم می‌آید که حول‌‌وحوش سه سالم بود اما با همین سن کم در اتاق پذیرایی خانه با برادرم موریل، با توپ کوچکی فوتبال بازی می‌کنم. او هشت سالش است و من از همان سه سالگی، همه‌جا دنبالش می‌روم. به‌عبارتی، مثل دُم او بودم!
دیگران می‌خوانند:
▸ خورشید پشت بام‌های بشرویه، تولید روزافزون برق از انرژی پاک▸ فرزانه خانم، آن ویدیو پوست موز بود که شما را زمین زد
▸ پیشنهاد‌های ایران به آمریکا در مذاکرات رم
▸ کاهش ۳۰ درصدی قیمت میوه‌های نوبرانه در بازار
▸ اقدام تاریخی مدیرعامل صندوق بازنشستگی برای فرهنگیان بازنشسته | تسویه کسورات معوقه و خدمات رفاهی جدید
